เชื่อเหลือเกินว่าปี ค.ศ.2020 จะเป็นอีกหนึ่งปีที่ประวัติศาสตร์จะจารึกไว้อย่างไม่ลืมเลือนว่าเป็นปีที่มนุษยชาติได้ถูกทดสอบอีกครั้งจากธรรมชาติ ด้วยการก่อกำเนิดขึ้นของไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ (COVID-19) จากประเทศจีน ซึ่งสามารถติดต่อผ่านกันได้จากคนสู่คน ก่อให้เกิดการระบาดของโรคติดต่อลุกลามใหญ่โตไปทั่วโลก ส่งผลให้ต้องมีการปิดประเทศ ปิดการเดินทางเข้าออกระหว่างแต่ละประเทศทั่วโลก และส่งให้ผลให้เศรษฐกิจทั่วโลกหยุดชะงัก เนื่องจากปัจจุบันในเดือนกรกฎาคม ค.ศ.2020 ยังไม่มีประเทศใดออกมายืนยันว่าสามารถคิดค้นวัคซีนหรือยาที่ใช้รักษาโรคนี้ได้ ทำให้ปรากฏการณ์ใหม่ที่เรียกว่า New Normal ที่ต้องเว้นระยะห่างทางสังคม ต้องใส่ Mask ต้องล้างมือให้สะอาดอาจจะยังคงต้องดำเนินต่อไปอีกเป็นระยะเวลาหนึ่ง

เรียกได้ว่าวิกฤตการณ์นี้ส่งผลกระทบไปทั่วโลกในทุก ๆ วงการ ไม่เว้นแม้แต่วงการกีฬา อย่างการจัดงาน บอสตัน มาราธอน (Boston Marathon) หนึ่งในงานมาราธอนที่เก่าแก่ที่สุดในโลก และเป็น 1 ใน 6 งานวิ่งมาราธอนที่คนชอบวิ่งอยากไปเข้าร่วมด้วยมากที่สุด ซึ่งอีก 5 เมืองที่ใช้ในการจัดงานวิ่งมาราธอนดังกล่าว ประกอบด้วย โตเกียว (เดือนกุมภาพันธ์) นิวยอร์ค (พฤศจิกายน) ชิคาโก (ตุลาคม) เบอร์ลิน (กันยายน) และลอนดอน (เมษายน)

ทำความรู้จักกับบอสตัน มาราธอน

รายการแข่งขันวิ่งมาราธอนชื่อดังอย่าง บอสตัน มาราธอน จะถูกจัดขึ้นทุกปีในประเทศสหรัฐอเมริกา ซึ่งปกติแล้วจะจัดขึ้นทุกวันจันทร์ที่ 3 ของเดือนเมษายน ซึ่งตรงกับวัน Patriots (วันผู้รักชาติ) รายการนี้เป็นรายการวิ่งมาราธอนที่ถือได้ว่าเก่าแก่และดีที่สุดงานหนึ่งของโลก โดยงานวิ่งมาราธอนนี้ถูกจัดขึ้นครั้งแรกในปี 1897 เส้นทางการวิ่งคือเส้นทางพื้นราบสลับเนินเขาตั้งแต่แถบตะวันออกของรัฐแมสซาชูเซตทอดยาวไปจนถึงเมืองบอสตันเป็นระยะทางกว่า 8 กิโลเมตร

ซึ่งนักวิ่งที่จะสามารถเข้าร่วมรายการแข่งขันนี้ได้จะต้องลงแข่งขันรายการอื่นที่ได้รับการรับรองและผ่านการคัดเลือกมาก่อน โดยทำเวลาได้เป็นไปตามเกณฑ์ที่กำหนดไว้แล้วเท่านั้น เงินรางวัลสำหรับผู้ชนะไม่ว่าจะเป็นประเภทชายหรือหญิงจะอยู่ที่ประมาณ 150,000 เหรียญสหรัฐ โดยในแต่ละปีจะมีผู้เข้าร่วมแข่งขันกว่า 27,000 คน

แน่นอนว่าในสถานการณ์ที่โควิด-19 กำลังแพร่ระบาดอยู่ในขณะนี้ เป็นไปไม่ได้เลยที่รายการแข่งขันนี้จะถูกจัดขึ้น ดังนั้นผู้จัดงานจึงได้ประกาศยกเลิกการจัดการแข่งขันวิ่ง บอสตัน มาราธอน แม้ว่าจะเคยมีความพยายามในการจัดงานโดยการเลื่อนการแข่งขันออกไปเป็นวันที่ 14 กันยายนแล้วก็ตาม แต่การแพร่ระบาดก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุด นี่จึงถือเป็นครั้งแรกในรอบ 124 ปี ที่รายการแข่งขันวิ่งมาราธอนระดับตำนานนี้ไม่ถูกจัดขึ้น

อย่างไรก็ตามเชื่อเหลือเกินว่าในอนาคตหากสถานการณ์แพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด-19 หยุดลง หรือมีนักวิจัย นักวิทยาศาสตร์จากประเทศใดประเทศหนึ่งทั่วโลกสามารถคิดค้นยารักษา หรือวัคซีนสำหรับใช้จัดการกับเจ้าไวรัสชนิดนี้ลงได้ เมื่อนั้นก็คงไม่สายที่จะกลับมาจัดการแข่งขันกีฬาวิ่งมาราธอนรายการดีดีนี้อีกครั้ง เพราะจะอย่างไรเสียมนุษยชาติก็คงจะยังไม่หยุดวิ่งเป็นแน่แท้

การวิ่ง เป็นกีฬาชนิดหนึ่งที่สามารถเล่นได้ทุกช่วงอายุ ไม่ว่าจะเป็นเด็ก ผู้ใหญ่ คนสูงอายุ ผู้หญิงหรือผู้ชาย เป็นกีฬาที่ไม่ต้องใช้อุปกรณ์มากมายอะไรเลยในการออกกำลังกาย เพียงแค่มีรองเท้าวิ่งดีดีซักคู่ กับใจที่อยากมีสุขภาพที่ดี เท่านี้ ก็สามารถที่จะออกไปโลดแล่นในสนามวิ่ง ทั้งในแบบสนามที่เป็นทางการตามสถานศึกษา มหาวิทยาลัย หรือจะเป็นเส้นทางในสวน หรือตามถนนในหมู่บ้านกันได้แล้ว จะว่าไปแล้วปัจจุบันกิจกรรมการวิ่งในประเทศไทยนั้นถูกจัดขึ้นกันอย่างต่อเนื่องและแพร่หลาย ทำให้เกิดนักวิ่งมือใหม่เพิ่มขึ้นในทุก ๆ ปี

โดยระยะที่จัดให้มีการแข่งขันกัน ก็มีหลาย ๆ ระยะให้เลือกด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็นระยะเริ่มต้นอย่าง Fun Run 5 กิโลเมตร ระยะมินิมาราธอน 10.50 กิโลเมตร ระยะฮาฟมาราธอน 21.10 กิโลเมตร หรือจะเป็นระยะฟูลมาราธอน 42.195 กิโลเมตร เป็นต้น และสำหรับใครที่มีความสนใจเกี่ยวกับการจัดงานแข่งขันวิ่งในประเทศไทย วันนี้เรามีประวัติความเป็นมาของการจัดงานวิ่งมาราธอนครั้งแรกในประเทศไทยมาฝากกันดังนี้

การจัดการแข่งขันวิ่งมาราธอนครั้งแรกในประเทศไทย

การแข่งขันมาราธอนที่ถูกจัดครั้งแรกในประเทศไทย เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 22 พฤศจิกายน ปี พ.ศ.2530 ซึ่งนับเป็นปรากฎการณ์การวิ่งมาราธอนที่หลาย ๆ คนในยุคสมัยนั้นประทับใจไม่รู้ลืม โดยงานวิ่งในครั้งนั้นใช้ชื่อว่า “งานวิ่งลอยฟ้าเฉลิมพระเกียรติ (Royal Marathon Bangkok)” โดยวัตถุประสงค์ของการจัดงานในครั้งนั้นขึ้นมามีด้วยกันหลายประการ อาทิ จัดขึ้นเนื่องในโอกาสการเปิดใช้งานสะพานพระราม 9 ซึ่งเป็นสะพานที่ใช้สัญจรไปมาข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาอีกแห่งหนึ่งของกรุงเทพมหานคร และเพื่อเป็นการร่วมถวายพระพรให้กับพระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร พ่อหลวงรัชกาลที่ 9 ของปวงชนชาวไทยที่มีพระชนมายุครบ 5 รอบในขณะนั้น นอกจากนี้ยังเป็นการจัดงานเพื่อระดมทุนที่จะใช้ในการสร้างอาคารสยามมินทร์ ซึ่งเป็นอาคารแห่งหนึ่งที่ไว้ใช้สำหรับรองรับผู้ป่วยของโรงพยาบาลศิริราชอีกด้วย

โดยการจัดการแข่งขันในครั้งนั้น นอกจากระยะมาราธอน 42.195 กิโลเมตร ที่แบ่งออกเป็นรุ่นอายุตั้งแต่ 40 ปีขึ้นไป และรุ่นทั่วไปที่ไม่จำกัดอายุแล้ว ยังมีรายการอื่น ๆ อีกด้วย ได้แก่ รายการระยะฮาฟมาราธอน 2 รุ่นเช่นเดียวกับระยะมาราธอน รายการระยะมินิมาราธอน ซึ่งแบ่งออกเป็น 3 รุ่น คือ รุ่นอายุต่ำกว่า 20 ปี รุ่นอายุระหว่าง 20-40 ปี และรุ่นอายุตั้งแต่ 40 ปีขึ้นไป ทั้งนี้มีผู้ให้ความสนใจเข้าร่วมการแข่งขันวิ่งในครั้งนี้เป็นจำนวนมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในรายการมินิมาราธอน 10 กิโลเมตร ที่มีผู้เข้าร่วมสูงสุดถึง 80,000 คน โดยประกอบไปด้วยผู้คนทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติ ทั้งนี้เพื่อน ๆ สามารถไปหาชมภาพบรรยากาศงานวิ่งครั้งประวัติศาสตร์ของประเทศไทยกันได้ เพื่อที่จะได้มีโอกาสเห็นถึงจุดเริ่มต้นการจัดการแข่งขันมาราธอนครั้งแรกในประเทศไทยกันได้อย่างเต็มอิ่ม

อย่างไรก็ดีต่อให้เพื่อน ๆ จะอยากออกกำลังกายโดยการวิ่งเพราะวัตถุประสงค์ใด แต่สิ่งสำคัญก็คือการใส่ใจสุขภาพ และวิธีการวิ่งที่ถูกต้อง เพื่อให้เพื่อน ๆ ได้ประโยชน์จากการออกกำลังกายประเภทนี้โดยปราศจากซึ่งอาการบาดเจ็บใด ๆ โดยที่ไม่จำเป็น และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าในซักวันเพื่อน ๆ จะสามารถเก็บรายการการวิ่งได้ทุก ๆ ระยะดังที่กล่าวมา

การวิ่งมาราธอนที่ต้องเอาชนะเส้นทาง 42.195 กิโลเมตรไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ถือเป็นกิจกรรมประเภท Endurance Sports ที่ต้องใช้ความทนทานและความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ การทำงานของระบบหัวใจและหลอดเลือด จังหวะการหายใจ โดยระยะทางและรูปแบบการแข่งขันที่แตกต่างจากการวิ่งทั่วไป อาจจะทำให้ร่างกายเผชิญกับอันตรายได้ ดังนั้นการเตรียมตัวเพื่อลงวิ่งมาราธอนจึงเป็นเรื่องสำคัญมาก โดยเฉพาะสำหรับนักวิ่งที่กำลังจะลงวิ่งมาราธอนครั้งแรก

มีคำกล่าวว่า “มาราธอนแรกมีครั้งเดียว” ดังนั้นทุกคนต่างคาดหวังว่าจะสามารถลงวิ่งมาราธอนและจบการวิ่งได้โดยปลอดภัยและทำเวลาได้ตามที่เกมการแข่งขันกำหนด หรือพูดง่ายๆ ว่าวิ่งจบโดยไม่โดนคัท ออฟ แต่ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับว่านักวิ่งเตรียมตัวเองดีแค่ไหนด้วย ซึ่งต่อไปนี้คือข้อแนะนำสำหรับมือใหม่ที่เตรียมลงวิ่งมาราธอนครั้งแรก

1. เลือกรายการวิ่งที่มีมาตรฐานการจัดงาน เพราะงานที่จัดได้อย่างมีมาตรฐานส่วนใหญ่จะเป็นงานที่เน้นความปลอดภัยสูง ทั้งเรื่องเส้นทาง การดูแลการจราจร การปฐมพยาบาล
2. เลือกเวลาในการวิ่งที่เหมาะสม นักวิ่งที่ลงวิ่งมาราธอนครั้งแรกจะเผชิญกับการวิ่งที่นานกว่าปกติ หากลงวิ่งท่ามกลางอุณหภูมิที่สูงในช่วงเวลาสาย บวกกับเป็นสนามที่มีลมพัดน้อย หรือมีความชื้นสัมพัทธ์สูง จะทำให้ร่างกายได้รับอันตรายได้ง่าย อุณหภูมิที่ไม่แนะนำให้วิ่งคือสูงกว่า 35 องศาเซลเซียส
3. สร้างความเคยชินกับรองเท้าวิ่งและเลือกการผูกเชือกที่เหมาะสม นักวิ่งหลายคนชอบลองรองเท้าใหม่ด้วยการใส่ลงวิ่งระยะทางไกลๆ ซึ่งรองเท้าที่ยังไม่ถูกใส่ให้เคยชินอาจจะกัดเท้าได้ รวมไปถึงโครงสร้างของเท้าที่ไม่เหมือนกัน เช่นบางคนหลังเท้าสูง การผูกเชือกรองเท้าแบบไขว้รัดหน้าอาจจะทำให้เกิดปัญหาระหว่างวิ่งได้ จึงควรหาวิธีผูกเชือกรองเท้าที่เหมาะสมกับตัวเองด้วยเช่นกัน
4. เตรียมสภาพร่างกายก่อนวิ่ง เป็นที่แน่นอนว่าในคืนก่อนวิ่งร่างกายควรได้รับการพักผ่อนอย่างเพียงพอ แต่ก็มีนักวิ่งหน้าใหม่หลายคนที่ตื่นเต้นจนนอนไม่หลับ ซึ่งอาจจะทำให้ร่างกายอ่อนเพลียเร็วกว่าปกติ ดังนั้นควรฝึกนอนให้ตัวเองนอนหลับง่ายๆ และไม่ควรดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในช่วงก่อนวิ่ง 24 ชั่วโมงด้วย
5. การวอร์มอัพและเหยียดกล้ามเนื้อต้องมากพอ เพื่อให้กล้ามเนื้อต่างๆ พร้อมสำหรับการทำงานระยะเวลานานๆ และทำให้ร่างกายเกิดการตื่นตัวในการรับมือกับกิจกรรมที่จะเกิดขึ้น
6. การทานอาหารก่อนวิ่ง ต้องทานล่วงหน้าอย่างน้อย 1-2 ชั่วโมง โดยในการวิ่งที่ใช้เวลาเกิน 2 ชั่วโมงขึ้นไป นักวิ่งควรได้รับพลังงานจำพวกคาร์โบไฮเดรต และไม่ควรพลาดที่จะเติมพลังงานระหว่างวิ่งด้วย
7. การดื่มน้ำที่เพียงพอ ร่างกายที่ขาดน้ำจะส่งผลกระทบต่อนักวิ่งอย่างมาก แต่ก็ไม่ควรดื่มมากจนเกินไปในแต่ละครั้ง โดยปกติในสนามแข่งขันมาราธอนจะมีการให้บริการน้ำดื่มและเกลือแร่ทุกๆ 2 กิโลเมตร หรือในระยะเวลาวิ่งระหว่าง 15-20 นาที ดังนั้นนักวิ่งต้องประเมินตัวเองว่าระหว่างแต่ละจุดให้น้ำนั้นจะใช้เวลาได้พอดี ไม่เกิดการขาดน้ำก่อน

                        การลงแข่งขันมาราธอนถือเป็นการต่อสู้กับหลายอย่าง ดังนั้นการเตรียมตัวที่ดีและการรู้ว่าอะไรเป็นสิ่งจำเป็นในการเตรียมตัวและขณะวิ่งจึงเป็นเรื่องที่นักวิ่งต้องให้ความสำคัญ ซึ่งทั้งการซ้อมและการเตรียมตัวที่ดีจะช่วยให้นักวิ่งผ่านมาราธอนแรกได้อย่างสวยงามแน่นอน

รางวัลที่ยิ่งใหญ่ในการวิ่งมาราธอนของโลกคือการพิชิตเมเจอร์ทั้ง 6 และเป็นผู้ครอบครองเหรียญ Six Stars Finisher แต่หากเป็นนักวิ่งมาราธอนชาวอเมริกันแล้ว ยังมีอีกหนึ่งสิ่งที่ใครทำสำเร็จจะได้รับการยกย่องอย่างมากไม่แพ้กัน นั่นคือการวิ่งพิชิตรายการมาราธอนที่จัดขึ้นในประเทศครบทุกรัฐ

แผ่นดินอเมริกาที่กว้างใหญ่ประกอบขึ้นด้วยรัฐทั้ง 50 รัฐ แต่ละรัฐต่างก็มีชมรมวิ่งของตัวเอง รวมไปถึงในมหาวิทยาลัยก็มีชมรมวิ่งมาราธอนอย่างกว้างขวาง ตลอดจนก็มีการจัดงานวิ่งทั้งระยะสั้นและระยะไกลเป็นประจำ ทำให้อเมริกาเป็นประเทศที่มีงานวิ่งอย่างมากมาย จนเกิดเป็นความท้าทายสำหรับนักวิ่งที่สามารถลงแข่งขันมาราธอนครบทุกรัฐ ซึ่งคนที่จะผ่านเงื่อนไข 2 ข้อแต่ยากสุดๆ ที่ว่าวิ่งมาราธอนครบทั้ง 50 รัฐอย่างน้อยรัฐละ 1 ครั้งและต้องทำเวลา Sub4 หรือใช้เวลาน้อยกว่า 4 ชั่วโมงเท่านั้น

ผู้ที่พิชิตชาลเลนจ์สุดหินนี้ได้จะได้รับการบรรจุชื่อเข้าเป็นสมาชิกของ 50 States Marathon Club พร้อมกับได้รับโล่รางวัลแห่งความภาคภูมิใจ แต่ว่าตั้งแต่ก่อตั้งองค์กรดังกล่าวขึ้นในปี 2001 มีนักวิ่งที่ประสบความสำเร็จจากการพิชิตมาราธอนครบ 50 รัฐรวม 1,490 ราย (ยังได้รับการยืนยันไม่ครบ) โดยนักวิ่งอายุน้อยที่สุดที่ทำสำเร็จเป็นเพียงเด็กหนุ่มอายุ 17 ที่เริ่มวิ่งได้ 3 ปี แต่ลงสนามไปถึง 367 สนามในตอนนั้น ขณะที่นักวิ่งหญิงอายุ 20 ปีรายหนึ่งสามารถพิชิตมาราธอนครบ 50 รัฐโดยการลงวิ่งมาราธอนไม่ซ้ำรัฐตลอด 50 รายการ

อันที่จริงแล้วการวิ่งพิชิต 50 รัฐเกิดขึ้นตั้งแต่ปี 1983 โดยคนแรกที่ทำสำเร็จคือปู่ Wally Herman จากออนตาริโอ้ แคนาดา แต่เป็นที่รับรู้กับเพียงในกลุ่มวิ่งเล็กๆ ซึ่งกลุ่มนี้เองที่เป็นผู้ริเริ่มรวมตัวสร้างชมรมนักวิ่งพิชิต 50 รัฐขึ้น แต่กว่าจะสำเร็จลงตัวก็ต้องรอกันเกือบ 20 ปีทีเดียว

รายการวิ่งมาราธอนพิชิต 50 รัฐได้รวมเอา 3 รายการในประเทศที่เป็นส่วนหนึ่งของ 6 เมเจอร์หลักเข้าไปด้วย ไม่ว่าจะบอสตัน มาราธอนของรัฐแมสซาชูเซตส์, ชิคาโก มาราธอนของอิลลินอยส์และนิวยอร์ก มาราธอนของรัฐนิวยอร์ก แต่เนื่องจากช่วงแรกๆ หลายรัฐยังไม่มีการจัดวิ่งมาราธอนอย่างเป็นทางการ ทางองค์กรก็เลยไปเป็นผู้ดำเนินการให้เพื่อให้สามารถเกิดการวิ่งพิชิต 50 รัฐได้ เนื่องจากเป็นการยากไม่น้อยที่จะสามารถวิ่งครบ 50 รัฐได้ง่ายๆ ทางสมาคมที่จัดรางวัลนี้จึงมีรางวัลรายทางให้ด้วย โดยผู้ที่ผ่านการลงแข่ง 10 มาราธอนขึ้นไปสามารถสมัครเป็นสมาชิกของชมรมได้ ในช่วงเวลาหลังจากนั้นก็มีการจัดตั้งองค์กร 50 States Half Marathon Club ขึ้นมาบ้าง

ปัจจุบัน 50 States Marathon Club มีสมาชิกนักวิ่งทั้งชาวอเมริกันและต่างชาติรวม 4,613 คน สะสมสถิติงานวิ่งมาราธอนรวมกันไปเกิน 3 แสนรายการ พร้อมทั้งขยายความสัมพันธ์ไปทั่วทั้งโลก โดยเป็นแรงกระตุ้นให้เกิดการวิ่งพิชิตประเทศแคนาดา ประเทศออสเตรเลีย และพิชิตทั้ง 7 ทวีปตามมา

เรื่องราวของนักวิ่งที่พิชิต 50 รัฐของอเมริกากลายเป็นแรงบันดาลใจผู้คนจำนวนมาก ในวันที่โซเชียล กลายเป็นเครื่องมือสื่อสารชั้นดี นักวิ่งที่ตั้งเป้าพิชิต 50 รัฐจำนวนไม่น้อยได้บันทึกเรื่องราวความยินดีและความเหนื่อยยากของพวกเขาลงบนสื่อที่ถูกนำเสนอไปทั่วโลก

การวิ่งมาราธอนเป็นการวิ่งระยะไกล ที่ต้องใช้ความอึดทนพอสมควรจึงจะสามารถวิ่งไปถึงเส้นชัยได้ ดังนั้นจึงต้องเตรียมความพร้อมร่างกายให้ดี เพื่อให้พร้อมสำหรับการวิ่งมากขึ้นและลดความเสี่ยงการบาดเจ็บระหว่างวิ่งมาราธอนด้วย โดยเราก็มี 6 เคล็ดลับมาแนะนำกันดังนี้

1.ยืดกล้ามเนื้อก่อนวิ่ง

ไม่ว่าจะวิ่งระยะใกล้หรือระยะไกล ควรเริ่มจากการยืดกล้ามเนื้อก่อน เพื่อคลายความตึงของกล้ามเนื้อและเพิ่มความยืดหยุ่น จึงวิ่งได้นานขึ้นโดยไม่ทำให้กล้ามเนื้อเกิดการบาดเจ็บนั่นเอง โดยแนะนำให้ทำท่ายืดเหยียดหลาย ๆ ท่าผสมกันไปประมาณ 15 นาที แล้วจึงค่อยเริ่มต้นวิ่ง

2.ทานอาหารที่มีประโยชน์

การทานอาหารที่มีประโยชน์ก็เป็นการเตรียมพร้อมให้กับร่างกายได้ดีเช่นกัน โดยเฉพาะอาหารที่มีคาร์โบไฮเดรตและโปรตีน เพื่อเสริมสร้างกล้ามเนื้อให้แข็งแรง และเพิ่มพลังงานให้ร่างกายมีความพร้อมสำหรับการวิ่งในระยะทางไกลมากขึ้น แต่ควรกินอาหารก่อนวิ่งอย่างน้อย 2 ชั่วโมงขึ้นไป เพื่อให้อาหารย่อยและไม่เกิดอาการจุกแน่นท้องขณะวิ่งนั่นเอง

3.พักผ่อนให้เพียงพอ

เมื่อร่างกายได้รับการพักผ่อนน้อยจะส่งผลให้เกิดความอ่อนเพลีย และไม่สามารถวิ่งมาราธอนให้ถึงเส้นชัยได้ ทั้งยังอาจเกิดการบาดเจ็บระหว่างวิ่งอีกด้วย ดังนั้นควรนอนพักผ่อนให้เพียงพอ ซึ่งใครที่ชอบเล่นคาสิโนออนไลน์บนเว็บ VWIN จนดึกเป็นประจำ ก็ต้องปรับเปลี่ยนเวลาการเล่นสักนิด เพื่อไม่ให้รบกวนเวลานอนจนเกินไป

4.ซ้อมวิ่งบ่อย ๆ

การจะเป็นนักวิ่งมาราธอนที่ดีได้ จะต้องหมั่นซ้อมวิ่งเป็นประจำเพื่อให้ร่างกายเกิดความเคยชิน และสามารถวิ่งได้อย่างมีประสิทธิภาพเมื่อต้องลงแข่งจริง ดังนั้นควรจัดตารางมาซ้อมวิ่งอยู่เสมอ ซึ่งการฝึกซ้อมวิ่งอาจวิ่งด้วยระยะทางเท่าไหร่ก็ได้ไม่ต้องเป๊ะมาก เอาตามที่ร่างกายไหว เพราะหากฝืนมากเกินไปก็จะเกิดอันตรายได้

5.เลือกรองเท้าให้เหมาะสม

การฝึกซ้อมและการมีทักษะในการวิ่งเพียงอย่างเดียวอาจไม่เพียงพอ ต้องเลือกรองเท้าให้เหมาะสมด้วย เพราะรองเท้าที่ดีจะทำให้คุณวิ่งมาราธอนได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้นและไม่เกิดการบาดเจ็บได้ง่าย โดยควรเลือกรองเท้าที่สามารถรองรับการกระแทกได้ดี ออกแบบมาเพื่อการวิ่งระยะไกลโดยเฉพาะ ที่สำคัญควรมีความนุ่มสวมใส่สบายและระบายอากาศได้ดี ทั้งนี้การเลือกรองเท้าวิ่งที่ดีและเหมาะสมจะทำให้คุณมีชัยไปกว่าครึ่งเลยทีเดียว

6.พกน้ำดื่มติดตัวไปด้วย

น้ำดื่มเป็นสิ่งสำคัญที่นักวิ่งมาราธอนจะขาดไม่ได้เลย เพราะเมื่อวิ่งด้วยระยะทางไกลเป็นเวลานาน ร่างกายอาจขาดน้ำจากการเสียเหงื่อและมีอาการกระหายน้ำได้ ดังนั้นจึงควรพกน้ำติดตัวไปด้วย จะได้หยิบออกมาดื่มได้ตลอดทางนั่นเอง

การจะวิ่งมาราธอนให้ไปถึงเส้นชัยได้สำเร็จ จะต้องมีการเตรียมความพร้อมหลาย ๆ อย่าง เพื่อส่งเสริมให้การวิ่งเป็นไปอย่างราบรื่นและมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น ดังนั้นมาเตรียมความพร้อมให้กับตัวเองด้วย 6 เคล็ดลับเหล่านี้กันดีกว่า แล้วคุณจะกลายเป็นนักวิ่งมาราธอนมืออาชีพได้ไม่ยาก

บอสตัน มาราธอน หนึ่งในหกมาราธอนใหญ่ของโลก ได้ก่อให้เกิดตำนานนักวิ่งหญิงขึ้นมาหลายคน แต่คนที่ต้องถูกจดจำมากที่สุดเพราะเป็นผู้ทำให้เกิดความเปลี่ยนแปลงใหญ่ต้องเป็น “แคทรีน สวิทเซอร์”

ย้อนไปในวันที่ 5 มกราคม 1947 หนูน้อยแคธี่ถือกำเนิดขึ้นในเมืองอัมเบิร์ก เยอรมนี ที่ซึ่งพ่อแม่อยู่ระหว่างปฏิบัติหน้าที่ให้กองทัพสหรัฐประจำฐานทัพที่ยุโรป สองปีต่อมาจึงได้เดินทางกลับมายังอเมริกา ใช้ชีวิตตามลำดับจนเข้าเรียนที่ซีราคิวส์ ยูนิเวอร์ซิตี้ในปี 1967 ซึ่งขณะนั้นบอสตัน มาราธอนเป็นการแข่งขันมาราธอนที่ฝ่ายจัดยังไม่อนุญาตให้นักวิ่งหญิงลงทำการแข่งขัน

หนึ่งปีก่อนหน้านั้น บอสตัน มาราธอนมีนักวิ่งหญิงแอบลงทำการวิ่งท่ามกลางหมู่นักกีฬาชาย เธอชื่อบ็อบบี้ กิ๊บบ์ แต่ในปี 1967 สวิทเซอร์ลงทำการแข่งขันแบบมีบิบหมายเลขติดบนตัว บิบหมายเลข 261 เกิดจากการสมัครลงวิ่งในสังกัดซีราคิวส์ แฮร์เรียส แอทเลติก คลับ หรือชมรมนักกีฬาของสถาบันที่สวิทเซอร์เรียนอยู่ในขณะนั้น การกรอกใบสมัครของเธอระบุว่าเพศเป็นกลางโดยใช้ชื่อย่อว่า K.V. Switzer นอกจากจะผ่านขั้นตอนการตรวจใบสมัครแล้ว ในการตรวจตราของวันงานที่เกิดกว่าการดูแลทั่วถึงทำให้สวิทเซอร์หลุดรอดสายตาฝ่ายจัดการแข่งขันจนกระทั่งเธอเริ่มออกวิ่ง

จ็อค เซมเปิ้ล ช่างภาพของฝ่ายจัดการแข่งขันเป็นคนที่สังเกตเห็นเธอ  เขาพยายามพุ่งตัวเข้าไปคว้าแคทรีนเพื่อจะเอาบิบออกจากตัวเธอให้ได้ ในขณะที่ปากก็ตะโกนว่า “เอานังปิศาจนั้นออกไปจากการแข่งขันของฉัน แล้วเอาเบอร์นั่นมาเดี๋ยวนี้” แต่ทอม มิลเล่อร์ นักอเมริกันฟุตบอลและนักขว้างค้อนที่ลงวิ่งมาข้างแฟนสาวของตัวเองคว้าตัวเซมเปิ้ลแล้วเหวี่ยงไปบนฟุตบาทได้

แคทรีน สวิทเซอร์วิ่งจนจบการแข่งขันของบอสตัน มาราธอนด้วยเวลา 3 ชั่วโมง 7 นาที 29 วินาที เป็นลำดับที่ 59 จากทั้งหมด และมันทำให้สมาคมนักกีฬาสมัครเล่นของอเมริกาและสมาคมนักกีฬาของบอสตันไม่พอใจ พวกเขาสั่งห้ามผู้หญิงลงแข่งขันมาราธอนทุกรายการร่วมกับนักวิ่งชาย

“ผู้หญิงจะมาวิ่งในมาราธอนไม่ได้เพราะกฏมันห้ามไว้ ถ้าไม่มีกฏสังคมมันต้องวุ่นวายแน่ ผมไม่ได้ออกกฏแต่ผมพยายามรักษามัน เราไม่มีที่ว่างในมาราธอนสำหรับคนที่ไม่ได้รับอนุญาตให้วิ่ง ถ้าผู้หญิงคนนั้นเป็นลูกสาวผม ผมจะฟาดเข้าให้” วิล โคลนี่ย์ ผู้อำนวยการของบอสตัน มาราธอนในตอนนั้นกล่าวถึงเรื่องนี้

เมื่อเป็นเช่นนั้น การรณรงค์เพื่อเรียกร้องสิทธิ์ที่เท่าเทียมกันโดยสวิทเซอร์และนักวิ่งหญิงคนอื่นก็เริ่มขึ้น จนกระทั่ง 5 ปีต่อมา การแข่งขันบอสตัน มาราธอนก็ดำเนินการแก้ไขกฏให้นักกีฬาหญิงสามารถลงแข่งขันบอสตัน มาราธอนได้อย่างเป็นทางการ

“ฉันรู้ว่าถ้าฉันโดยเอาออกจากการแข่ง จะไม่มีใครเชื่อว่าผู้หญิงวิ่ง 26 ไมล์กว่าได้ ถ้าฉันออก ทุกคนจะพูดว่าก็แค่มาวิ่งโชว์ตัว ถ้าฉันเลิกวิ่ง โลกของนักกีฬาผู้หญิงจะดันถอยหลังแทนที่จะพุ่งไปข้างหน้า ถ้าเลิกฉันจะไม่มีโอกาสวิ่งบอสตันอีก จ็อค เซมเปิ้ลและคนแบบเขาก็จะชนะ ความกลัวและความอัปยศนั้นกลายเป็นพลังความโกรธของฉัน” แคทรีนเล่าถึงสิ่งที่เธอคิดในวันนั้น

ห้าสิบเอ็ดปีต่อมาที่บอสตัน มาราธอน จำนวนผู้สมัครวิ่งหญิงมีถึง 13,000 คน เทียบกับวันที่เธอเป็นนักวิ่งหญิงเพียงคนเดียวมันต่างกันราวฟ้ากับเหว

แคทรีน สวิทเซอร์ได้รับยกย่องจากนิตยสารรันเนอร์ เวิร์ลด์ให้เป็นนักวิ่งหญิงแห่งทศวรรษ (1967-1977) ในปี 2013 ที่เธอกลับไปเข้าร่วมงานวิ่งที่บอสตัน มาราธอน เธอเล่าแบบติดตลกว่าไหล่ของเธอเปียกไปหมดเพราะผู้หญิงมากมายที่เข้ามากอดและร้องไห้ด้วยความยินดี สิ่งที่แคทรีนทำได้เปลี่ยนโลกของผู้หญิง พวกเธอทำให้โลกเห็นว่าทำอะไรได้บ้าง รวมไปถึงสิ่งที่ยากอย่างการวิ่งมาราธอน

                นอกจากการวิ่งจะเป็นการออกกำลังกาย และเป็นกีฬาที่ใช้ในการแข่งขันระดับโลกแล้ว การวิ่งยังเป็นการท้าทายศักยภาพส่วนบุคคลในชีวิตได้อีกด้วย โดยการแข่งขันมาราธอนในปัจจุบันนั้น ได้มีการจัดการแข่งขันขึ้นมามากมายหลายรายการ ซึ่งในแต่ละรายการนั้นเป็นการวิ่งเพื่อความบันเทิงและสนุกสนาน เพื่อให้ได้รับสุขภาพที่ดีไปพร้อมกันกับความบันเทิงในการวิ่ง

การแข่งขันวิ่งมาราธอน คือ การแข่งขันวิ่งระยะทางไกลตั้งแต่ 10 กิโลเมตร ขึ้นไป โดยที่ใครสามารถเป็นผู้ไปถึงเส้นชัยก่อนได้นั้นจะเป็นผู้ชนะในการแข่งขันในแต่ละรายการ ซึ่งสำหรับผู้ที่ได้ฝึกซ้อมมาเป็นอย่างดีแล้ว จะสามารถวิ่งแข่งขันกับนักวิ่งรายอื่นได้อย่างง่ายดาย เพื่อจะไปให้ถึงเส้นชัยเป็นคนแรก แต่สำหรับนักวิ่งที่ลงแข่งในรายการแรกหรือยังเป็นมือสมัครเล่นที่พึ่งเริ่มลงแข่ง อาจจะทำให้ไปไม่ถึงเส้นชัยได้อย่างง่าย จนอาจจะต้องถอนตัวออกจากการแข่งขันกลางคัน เนื่องจากไม่มีแรงและพละกำลังในการวิ่งไปให้ถึงเส้นชัย ดังนั้นหากได้เรียนรู้เทคนิคที่ในการวิ่งมาราธอนก่อนที่จะลงแข่งนั้น จะทำให้สามารถวิ่งได้จนจบการแข่งขัน

เทคนิคการฝึกวิ่งมาราธอนก่อนที่จะลงแข่งขันจริงนั้น จะต้องใช้เวลาฝึกซ้อมก่อนแข่งประมาณ 8-16 สัปดาห์ ขึ้นอยู่กับระยะทางที่คุณได้ลงแข่ง โดยเริ่มในช่วงสัปดาห์แรก ๆ ด้วยการใช้จังหวะการวิ่งช้าในอัตราการวิ่งที่สม่ำเสมอเป็นเวลา 30-60 นาที เพื่อที่จะได้รู้จังหวะในการวิ่งของตัวเองเสียก่อน และเป็นการปรับร่างกายตัวเองให้พร้อมรับการฝึก ในช่วงทำการฝึกจะต้องมีวันพัก วันหยุด บ้าง เพื่อให้ร่างกายได้รักษากล้ามเนื้อที่สึกหรอ สำหรับผู้ที่จริงจังนั้น จะมีตารางฝึกซ้อมที่ชัดเจนตลอดการฝึกซ้อม มีการเพิ่มในส่วนของเวทเทรนนิ่ง และอาหารเข้ามาร่วมด้วย

มือใหม่ทั้งหลายไม่ควรจะฝึกซ้อมแบบหักโหม หากมีอาการตึง บาดเจ็บ ก็ควรทำการพักให้หายเสียก่อน อย่าลืมว่างานวิ่งไม่ได้มีแค่งานเดียว มีให้คุณได้ลงแข่งทุกสัปดาห์ จะยืดรายการแข่งออกไปที่รายการอื่นก็ยังได้ นอกจากการฝึกซ้อมแล้วการพักผ่อน และทำใจให้สบายในคืนก่อนแข่ง มือใหม่ก็มักจะตกม้าตาย ตื่นเต้นจนนอนไม่หลับในคืนวันเสาร์ แผนที่ซ้อมมาจึงมีล่มไม่เป็นท่า เราแนะนำให้คุณงดกินของอะไรแปลก ๆ ไม่ทำกิจกรรมในช่วงกลางวันมากเกินไป ศึกษาเส้นทาง จุดเช็คอิน จุดบริการต่าง ๆ ให้ดี และใครมีโรคประจำตัว ก็พกยา จดเบอร์ติดต่อฉุกเฉินเอาไว้ด้วย

เมื่อได้ฝึกซ้อมเทคนิคสำหรับการวิ่งมาราธอนในระยะเวลาอันสั้นแล้ว เมื่อลงแข่งขันจริงร่างกายจะสามารถมีความอดทนพอที่จะวิ่งไปให้ถึงเส้นชัยได้อย่างสบาย แต่ถ้าหากต้องการที่จะได้รับชัยชนะในการแข่งขันนั้นจำเป็นต้องใช้เวลาฝึก เทคนิคมากขึ้น และสม่ำเสมอในทุกวัน ถึงอย่างไรก็ตามไม่ว่าจะวิ่งเพื่อชัยชนะหรือเพื่อร่วมสนุกในการแข่งขันสิ่งพิเศษที่ได้รับมามากกว่าสิ่งใด ๆ นั้นก็คือสุขภาพร่างกายที่แข็งแรงของตนเอง